Serwis obecny w sieci od 1996 roku! Bogaty zbiór unikalnych zdjęć i grafik Kalisza! Historia miasta od dziejów prastarych po II wojnę światową! Opisy obiektów architektonicznych oraz życia w dawnym Kaliszu! Kronika ważnych wydarzeń historycznych! Najstarsze zachowane plany miasta on-line! Czytelnia starych książek on-line! Skrócona historia miasta w 17 wersjach językowych!

Tego już nie ma
Cerkiew pw. św. Apostołów Piotra i Pawła

Zobacz również:

Monumentalny sobór prawosławny pod wezwaniem św.św. Piotra i Pawła wzniesiony został w roku 1877 w miejscu rozebranej tam kamienicy zwanej "Między Nogi". Władze carskie, aby nadać miastu bardziej rosyjski charakter wybudowały go w najbardziej reprezentacyjnym punkcie miasta - na placu św. Józefa - tuż obok kolegiaty pod wezwaniem NMP (mniej więcej w tym samym miejscu gdzie dziś stoi budynek domu towarowego).

Tadeusz Pniewski w swoich wspomnieniach opisanych w książce pt. "Kalisz z oddali" tak przedstawia tą "bizantyjską" budowlę: "Tędy wjeżdżało się do miasta od strony Warszawy drogą bitą w czasach, gdy Kalisz jeszcze nie posiadał kolei żelaznej. Sobór zwieńczony był pięcioma bizantyjskimi kopułami, z których najważniejsza wznosiła się nad głównym wejściem do świątyni. Do wejścia prowadziły monumentalne kamienne schody. Przy schodach rosły piękne jałowce i drzewka dzikiego bzu. Siadaliśmy sobie tutaj często i graliśmy w kamyki, w trojaki lub w noża. Cerkiew była już wtedy nieczynna, drzwi były stale zamknięte, więc na wielkich schodach było sporo miejsca do zabawy. Niewysoko nad ziemią - akurat na wysokości naszych dziecięcych oczu - znajdowały się okna do podziemi, chronione pięknymi kutymi w żelazie kratami. W roku 1923 rozeszła się wieść po mieście, że w lochach cerkwi straszy "biała dama". Przez całe dnie gromadziły się pod oknami grupy ludzi i zaglądały do piwnic, a niektóre kobiety obdarzone zbyt bujną wyobraźnią przysięgały, że widzą jakąś wysoką białą postać. O zmroku jednak nikt nie śmiał zbliżyć się do okien, aby nie narazić się - jak mówiono - na wciągnięcie do lochów."

W 1920 roku cerkiew została rozebrana. Z materiałów rozbiórkowych wybudowano w 1929 roku małą cerkiewkę na skraju parku, przy ulicy Niecałej - naprzeciwko baszty "Dorotki". Budynek świątyni wzniesiono w stylu pseudoromańskim. W jej wnętrzu umieszczono ikonostas, sprzęt liturgiczny i wyposażenie pochodzące z poprzedniej, rozebranej cerkwi. Po swej poprzedniczce odziedziczyła też imiona świętych - Piotra i Pawła.